W Polsce stwierdzono obecność owocówki południóweczki – motyla uznawanego w wielu częściach świata za groźnego szkodnika upraw sadowniczych, a w niektórych krajach także za organizm kwarantannowy. W Polsce nie podlega on obowiązkowi zwalczania.
W efekcie programu kontroli upraw sadowniczych, w sierpniu i we wrześniu 2015 r. po raz pierwszy w Polsce stwierdzono występowanie tego gatunku, w dwóch miejscach na terenie województwa mazowieckiego – w powiecie grójeckim i lipskim. W obu miejscach odłowiono, za pomocą pułapek feromonowych wystawionych w sadach jabłoniowych, po jednym dorosłym motylu.
Owocówka południóweczka (Grapholita molesta Busck) jest motylem pochodzącym z północno-zachodnich Chin. Gatunek zawleczony do różnych rejonów świata. Od początku XX wieku znany z obszaru wschodniej części basenu Oceanu Spokojnego (obszar od Japonii do Australii), występuje w większej części państw europejskich, na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych Ameryki Płn. i w Brazylii oraz w południowej Afryce.
W Polsce występowanie tego gatunku nie było dotychczas notowane. Podstawowymi roślinami żywicielskimi o znaczeniu gospodarczym są drzewa owocowe rodzajów: Prunus, Malus i Pyrus. Owad występuje także na innych drzewach owocowych i ozdobnych Pomoideae (rodzaje: Cotoneaster, Crataegus, Cydonia). W zależności od rejonu notowania, gatunek występuje w różnej liczbie pokoleń (3–6). Gatunek zimuje jako w pełni wyrośnięta gąsienica w oprzędzie.
Wczesną wiosną następuje przepoczwarczenie. Gąsienice, wylęgłe z jaj złożonych wiosną zasiedlają młode pędy, latem żerują w owocach. Jaja są przeźroczystobiałe, lekko wypukłe, okrągłe lub lekko owalne w zarysie, średnicy około 0,7 mm. W pełni wyrośnięta gąsienica osiąga długość ok. 12 mm, jest barwy różowej do prawie czerwonej. Głowa, tarczka tułowiowa i tarczka analna są brązowe. Oprzęd jest zrobiony z jedwabistych nici i różnych cząstek (suchych drobin pochodzenia roślinnego).
Poczwarka czerwonobrązowa. Motyle są ciemnoszare. Skrzydła o rozpiętości 10–16 mm, w spoczynku składane daszkowato ponad ciałem. Osobniki dorosłe rozprzestrzeniają się na niewielkie odległości poprzez przeloty. Gatunek na większe odległości przenoszony jest wraz ze znajdującymi się w obrocie zasiedlonymi owocami lub roślinami przeznaczonymi do sadzenia, również na ich opakowaniach.
Wykrywanie obecności szkodnika opiera się na prowadzeniu oceny wizualnej roślin, głównie pędów i owoców (w tym opadłych oraz owoców po zbiorze). Ocenę prowadzi się w celu stwierdzenia występowania objawów wskazujących na zasiedlenie roślin przez szkodnika oraz owadów różnych stadiów rozwojowych.
W trakcie kontroli roślin w uprawie poszukiwać drzew wykazujących objawy występowania szkodnika. Uszkodzone pędy ostrożnie przeciąć wzdłużnie w celu wykrycia obecności żerujących w rdzeniu gąsienic. W przypadku kontroli owoców, w pierwszej kolejności poszukiwać owoców wykazujących zewnętrzne objawy występowania gąsienic. Owoce przekroić, w celu wykrycia obecności gąsienic żerujących w ich wnętrzu.