Grupa Posłów Polskiego Stronnictwa Ludowego kolejny raz wystąpiła z inicjatywą ustawodawczą mającą na celu odwrócenie negatywnych skutków spowodowanych nowelizacją ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 8 marca 2013 r.
Jak czytamy w uzasadnieniu, po zmianach przepisów powstały istotne problemy dotyczące uchwalania i wykonywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w gminach wiejskich i podmiejskich oraz uzyskiwania decyzji
o warunkach zabudowy na obszarach, na których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, należy do zadań własnych gminy. W kompetencji do uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wyraża się samodzielność samorządu terytorialnego w rozwiązywaniu lokalnych zagadnień dotyczących zachowania ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym. Jednakże praktyczne zastosowanie nowych przepisów tj. art. 7 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, wprowadzającego ograniczenie o charakterze administracyjnym w uzyskiwaniu zgody na każdorazowe przekształcenie gruntów rolnych klas I –III na cele nierolnicze
i nieleśne przyniosło bardzo negatywne skutki dla planowanych inwestycji budowlanych na tych terenach, gdyż de facto uzależniło rozwój terenów podmiejskich i wiejskich na gruntach klas I-III od wiążącej opinii (zgody) Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Niniejszy projekt ustawy zawiera rozwiązanie legislacyjne, na podstawie którego jedynie przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych klas I – III o zwartej powierzchni (tzw. „zwartym obszarze”) przekraczającej 0.5 ha będzie wymagało zgody Ministra. Wprowadzenie tego kryterium ograniczającego dokonywanie zmiany przeznaczenia gruntów spowoduje przywrócenie poprzedniego stanu prawnego w zakresie regulacji tego przepisu sprzed nowelizacji ustawy z dnia 8 marca 2013 r. w zakresie art. 7 ust.2 pkt. 1 ustawy.
