Na ten moment gospodarze czekali przez cały rok, pracując w pocie czoła i z mozołem obrabiając ziemię. Nadszedł czas żniw. Wieś opustoszała, życie przeniosło się bowiem na pola. Wkoło słychać odgłos kos ścinających pełne już kłody i gwar rozmów ludzi trudzących się przy wiązaniu i zbiórce snopów.
fot. D. Krześniak
Gdzieś w tle pracuje młockarnia, a w stodołach słychać stukot cepów o klepiska. Scena to jak z obrazka, wspomnienia, które ożyło 2 sierpnia w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu podczas „Żniw w skansenie”.
Żniwa w sierpeckim skansenie to każdorazowo ogromna liczba pokazów dawnych zajęć gospodarskich, w których zwiedzający biorą aktywny udział, kiermasz pieczywa, rękodzieła i produktów regionalnych, koncerty i inscenizacje zespołów folklorystycznych, warsztaty plastyczne dla dzieci w izbie szkolnej sprzed lat i wiele innych.
Przy takim programie po prostu nie sposób się nudzić. Nie inaczej było podczas tegorocznej edycji tej cieszącej się od lat ogromnym zainteresowaniem imprezy. Wspaniała, słoneczna pogoda i delikatny wiatr wprawiały w dobry nastrój, sprzyjając spacerom i poznawaniu obrzędowości wsi mazowieckiej sprzed wieku.
Wszędzie panowało niemałe poruszenie. Odwiedzający przyjrzeć się mogli sprzętom, których identyfikacja dla większości osób stanowi obecnie niemały problem. Odwiedzili tkaczkę trudzącą się przy drewnianych krosnach, gospodynie ubijające masło w kierzance, kiszące ogórki w glinianych garach i pęczkujące zioła, gospodarza wirującego śmietanę w centryfudze, ostrzącego kamienie młyńskie czy „mierzącego” zboże. Kowal, plecionkarz, garncarz i szewc opowiadali o swych, zapomnianych już dziś niestety, rzemiosłach.
źródło: Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu